طرح 1
از هرطرف سپيدي ست :
هم اين سپيدي اي كه مي بارد
هم اين سپيدي اي كه مي رُويد
هم يك سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
« برروي شاخه هاي درختان اين چيست
كه با سپيدي ، كارزاري بهپا كرده ست ؟
از دورها نمي توان دريافت . »
مي پرسد آن پرنده
آن لكّه ي سياهِ نامفهوم
آن خسته ي به سوي ما پَرپَر زن .
« اي داد ! »
و اين منم كه هراسان در دل مي گويم :
« اي داد !
تنها به دستِ پَردهْ دَر ِِ « نزديكي » ست
كه اين پرنده مي تواند دريابد
اين كارزار ِ برف و شكوفه ، تنها نيست ؛
من هم نشسته ام ميان درختان
بر شاخه ام سپيدي اي ديگر . »
پنهان شو اي سپيديِ پيري !
در لا به لاي كارزار ِِ سپيدي در اسفند ،
تا اين پرنده اي كه ساليان بلندي ست رو به جانب من مي بالد
همواره شوق ِ آشيانه زدن روي شاخه هاي مرا مثل نغمه هايي به منقار داشته باشد
همواره سوي من آيان باشد .
طرح 2
ازهرطرف سپيدي ست :
هم يك سپيدي اي كه مي بارد
هم يك سپيدي اي كه مي رُويد
هم يك سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
« برروي شاخه هاي درختان اين چيست
« كه با سپيدي ، كارزاري بهپا كرده ست ؟ »
از دورها نمي توان دريافت .
تنها به دستِ پَردهْ در ِ « نزديكي » ست
كه مي توان شناخت
اين كارزار ِِ برف و شكوفه ست .
طرح 3
ازهرطرف سپيدي ست :
جايي سپيدي اي كه مي بارد
جايي سپيدي اي كه مي رُويد
جايي سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
من هم درختي ديگر
با شاخه اي سپيد .
پنهان شو ِاي سپيديِِ پيري !
در لا به لاي كارزار ِِ سپيدي دراسفند ؛
پنهان شو !
دربرف
در شكوفه .
طرح 4
از هرطرف سپيدي ست :
اين جا سپيدي اي كه مي بارد
آن جا سپيدي اي كه مي رُويد
هرجا سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
برروي شاخه هاي درختان اين چيست
كه با سپيدي ، كارزاري بهپا كرده ست ؟
از دورها نمي توان دريافت .
تنها بهدستِ پَردهْ دَر ِِ « نزديكي » ست
كه مي توان شناخت
اين كارزار ِِ برف و شكوفه ست .
پنهان شو اي سپيديِ پيري !
در لا به لاي كارزار ِِ سپيدي در اسفند ،
تا اين پرنده اي كه ساليان بلندي ست رو به جانب من مي بالد
همواره شوق ِ آشيانه زدن روي شاخه هاي مرا مثل نغمه هايي به منقار داشته باشد
همواره سوي من آيان باشد .
طرح 5
ازهرطرف سپيدي ست :
يك سو سپيدي اي كه مي بارد
يك سو سپيدي اي كه مي رُويد
يك سو سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
برروي شاخه هاي درختان اين چيست
كه با سپيدي كارزاري بهپا كرده ست ؟
ازدورها نمي توان دريافت .
تنها به دستِ پَردهْ دَر ِِ «نزديكي » ست
كه مي توان شناخت
اين كارزار ِِ برف و شكوفه ست .
من هم نشسته ام ميان درختان
برشاخه هاي من سپيدي اي ديگر .
طرح 6
ازهرطرف سپيدي ست :
يك سو سپيدي اي كه مي بارد
يك سو سپيدي اي كه مي رُويد
يك سو سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
من هم نشسته ام ميان درختان
برشاخه ام سپيدي اي ديگر .
طرح 7
از هرطرف سپيدي ست :
گاهي سپيدي اي كه مي بارد
گاهي سپيدي اي كه مي رُويد
گاهي سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
« برروي شاخه هاي درختان اين چيست
كه با سپيدي كارزاري بهپا كرده ست ؟
از دورها نمي توان دريافت . »
من هم نشسته ام
در لا به لاي درختان
با يك سپيدي ي ديگر .
« تنها به دستِ پَردهْ دَر ِِ « نزديكي » ست
كه مي توان شناخت
اين كارزار ِِ برف و شكوفه ست . »
همواره دور باشي اِي نزديكي
نزديك باشي اِي دوري ، همواره
تا آن مسافر خوش آواز
آن لكّه ي سياه
تا آن پرندهاَك نتواند دريابد
برشاخهَم اين سپيديِ ديگر چيست .
طرح 8
تنها نشسته ام ميان درختان ،
هم در درون
هم در برون من اسفند است .
ازهرطرف سپيدي ست :
در يك طرف سپيدي اي كه مي بارد
در يك طرف سپيدي اي كه مي رُويد
در يك طرف سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
« برروي شاخه هاي درختان اين چيست
« كه با سپيدي كارزاري بهپا كرده ست ؟ »
ازدورها نمي توان دريافت .
تنها به دستِ پَردهْ دَر ِِ « نزديكي » ست
كه مي توان شناخت
اين كارزار از من و برف و شكوفه است .
طرح 9
از هرطرف سپيدي ست :
گاهي سپيدي اي كه مي بارد
گاهي سپيدي اي كه مي رويد
گاهي سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
من هم نشسته ام ميان درختان
بر شاخه هاي من سپيدي اي ديگر .
قلبي
از دور ، سوي ما
پَرپَرزن .
طرح 10
از هرطرف سپيدي ست :
هم اين سپيدي اي كه مي بارد
هم اين سپيدي اي كه مي رُويد
هم اين سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
« بر روي شاخه هاي درختان اين چيست
كه با سپيدي ، كارزاري بهپا كرده ست ؟
برف است يا شكوفه ست ؟ »
من هم نشسته ام ميان درختان
بر شاخه هاي من سپيدي اي ديگر
« از دورها نمي توان دريافت .
تنها به دستِ پَردهْ دَر ِِ « نزديكي » ست
كه مي توان شناخت
اين كارزار ، از من و برف و شكوفه ست . »
طرح پرنده اي
از دور سوي ما
نزديك مي شود .
طرح 11
از هرطرف سپيدي ست :
هم اين سپيدي اي كه مي بارد
هم اين سپيدي اي كه مي رُويد
هم اين سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
بر روي شاخه هاي درختان اين چيست
كه با سپيدي ، كارزاري بهپا كرده ست ؟
از دورها نمي توان دريافت .
تنها به دستِ پَردهْ دَر ِِ « نزديكي » ست
كه مي توان شناخت
اين كارزار ، از من و برف و شكوفه ست .
من هم نشسته ام ميان درختان
بر شاخه هاي من سپيدي اي ديگر .
طرح پرنده اي
از دور ، سوي ما .
اي كاش اين پرنده هميشه فقط از دور بال و پر گشوده بماند به سوي من
نزديك من شدن نتواند اي كاش ؛
تا راز ِ اين سپيديِ بر شاخه هاي من ، براو ، ناگشوده بماند
وز راه خويش باز نگردد ؛
تا اين خيال خوش ، هميشه لانه داشته باشد به روي شاخه ي من
كه : يك پرنده اي همواره رو به جانب من مي آيد ؛
خيال او خوش از اين كه سپيدي ام ز شكوفه ست
خيال من خوش از اين كه درون نغمه ي اويم .
طرح 12
از هرطرف سپيدي ست :
هم اين سپيدي اي كه مي بارد
هم اين سپيدي اي كه مي رُويد
هم اين سپيدي اي كه نشسته ست .
اسفند است .
من هم نشسته ام ميان درختان
و بر سرم سپيدي اي ديگر .
بر روي شاخه هاي درختان اين چيست
كه با سپيدي ، كارزاري بهپا كرده ست ؟
از دورها نمي توان دريافت .
تنها به دستِ پَردهْ دَر ِِ « نزديكي » ست
كه مي توان شناخت
اين كارزار ، از من و برف و شكوفه ست .
آواز يك پرنده
از دور سوي ما
پَرپَرذن .
اي كاش مي توانستم من هم درختي باشم در اسفند
تا آن پرنده بپندارد
بر شاخه هاي من هم اين سپيديِ ديگر ، شكوفه است ؛
وز راه خويش باز نگردد .
●●●
پایان
بازگشت به فهرستَ همه ی نوشته ها بازگشت به فهرستِ این نوشته