مازه‌رُونی
اشاره: علامتِ ــً نشانه‌ی صدایی میان ــَ و ــِ است.
چًنگًر‌دَکًه‌تون
هارًش!
کرورکرور آدًم‌رًه که دًماسّی‌نًه :
روح چًنگًر دَکًت، دًل چًنگًر دَکًت،
دَیَّن ، دَنی‌بی‌یَن چًنگًر دَکًت،
حَنًه، بًرمًه، خُو، فکر، . . . چًنگًر دَکًت .
اَتی‌ئه دًل چًنگًر دَکًه‌تًه،
اَتی‌ئه دَیًّن ؛
اَتی‌ئه هارهشییَن .
اَتی‌ئه خَنّه چًنگًر دَکًه‌تًه،
اَتی‌ئه بًرمًه .
بًرمًه، بًرمه‌نیک؛
همه‌جا بًرمًه، هر کًجًه بًرمًه‌نیک .
ماه چًنگًر دَکًه‌تًه
اَمِه سَرین‌سَر ؛
آفتاب چًنگًر دَکًه‌تًه
کوهِ پًشتیم .
شُو اِتّا چًنگًر بَیًّه،
اَما همه‌ی لًمًّر
دَکًتًه وًنِه دًلًه .
هَر چی قًتو اِیارمی، ویش‌تَر وونًه اَمِه پاره‌گی .
اَتی‌ئه که قًوا پاره‌ئًه،
اَتی‌ئه که لًمًّر،
اَتی‌ئه که خًشتَک !
اَتی‌ئه که هارهشییَن پاره‌ئًه
اَتی‌ئه که هاره‌شی‌بَیََّن .
چًنگًر چی‌ئه ؟
چًنگًر ، هَرچی که دَره با حَتّا دَنی‌ئه هَسّه :
اًتی که داشتی یا ناشتی، شًمِه پِر یا مَه مار ِهسِه،
اًتی‌که ئوی ناشتی شًمِه دار ِهسِه ،
اًتی‌که تًریاک مِه بًرار ِهسِه .
اًتی‌که غریبی مِه‌سِه ،
اًتی‌که وًطَن تِه‌سِه .
چًنگًر، چًنگًر، هَرکًجه، هَرچی چًنگًر .
چًنگًر دَکًت، هرکی، هرکًجًه چًنگًر دَکًت .
چًنگًر دَکًه‌تی، هَرگًجًه چًنگًر دَکًه‌تًی .
گَل
اًتی نِمِنًه که گَل دَکًت‌بُو تِه دًلًه ،
رًخ‌رًخ کًنّی اَی، پیتًه‌بُوم ِجُوری تًه .
گَل ِرًخ‌رًخه؛
باور هاکًن رضا! کِه و ِ گَل ِ رًخ‌رًخه .
این مًرًه‌ئو
این ئو، خَلِه‌تومًه که چًنگًر دَکًه‌تًه.
این کِلًه،
این رّوخًنًه،
این دًریو .
دًماسّی وُونی.
ماسه‌نی، اًتی ماسه‌نی که شِه هم نِتّونّی خَوًردار بَووئی.
هاپِه بُوش!
مِردًم ِپَلی کِه خانی رَد بَوُوشی ، شِه هاپِه بُوش!
مِردًم تَلی‌دار رًه مُونًّنًه،
اَتّااَتّا وقت خًدِ تَلی‌دار وُونًنًه ؛
ماسًه‌نًنًه تِه کَش،
ماسًنًّنًه تًه‌رً شِه‌کَش .
ئو چه‌تی مًر وُونًه، تًه هَم مًر وُونی،
جُول وُونی،
نا شُونی، نا اًسّائی.
اَلًه‌وا نویس
اًتی حوصله‌دار بَی‌می شِه ناونًسًّه‌می،
اًتی بی‌چًمًر سَنگِ جور شوئو روز
نیشتًه‌می نًوی‌سًه‌می، نًوی‌سًه‌می، هِی نًوی‌سًه‌می:
شعر، داستان، مفاله، اَلًه‌وا مَلًه‌وا
بفَهمًسّن، این روزگار ِدًلًه
زَنائون تازه بًفَهمًسًـّنه کِه کَپًل داینًه‌نًه، سینه داینًه‌نًه
مَردون تازه بًفَهمًسًـّنه کِه جًوونی ناشتًه‌نًه !
